Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Τραύματα, λεμόνια και lemon pies


Σαν άνθρωποι που είμαστε αναπτύσσουμε κοινωνικές σχέσεις και επαφές με διαφόρων λογής ανθρώπους. Καλούς, κακούς, άσχημους,  αλήτες, προστατευτικούς, κτλ, κτλ. Όλοι είχαμε φίλους ή συντρόφους που μας εκμεταλλεύτηκαν, μας πόνεσαν, μας έκαναν να χάσουμε τον ύπνο μας.

Ας μεταπηδήσουμε σε ένα τέτοιο τραύμα, στην στιγμή που ο πόνος έχει φύγει, έτσι νομίζουμε, ΧΑ, και σκεφτόμαστε την επόμενη κίνηση ίσως εκδίκηση μας. Εκείνη την περιόδο ίσως ένα δάκρυ κυλήσει απο το μάτι μας αλλά εμείς νιώθουμε άτρωτοι και δυνατοί, νιώθουμε ότι αυτό το άτομο πρέπει να πάρει μια δόση απο το φάρμακο του. Πως θα γίνει όμως?

Θα ξαναγίνουμε φίλοι και την στιγμή που ο άλλος είναι στον γκρεμό θα τον σπρώξουμε να πάει στον πάτο?

Θα το παίξουμε ευαίσθητοι εραστές, θα αφήσουμε τον άλλον να μας ερωτευτεί και την κρίσιμη στιγμή θα τον παρατήσουμε όπως έκανε αυτός?

Ή ακόμα χειρότερα στον επόμενο που θα θελήσει να γίνεις φίλος ή σύντροφος θα δαγκώσουμε το χέρι, πόδι, κεφάλι προτού προλάβει ο άνθρωπος να μιλήσει? Γιατί αν μας αρέσει φωτιά στα μπατζάκια μας! Πως θα εμπιστευτούμε ξανά αφού όλοι μόνο να παίρνουν γνωρίζουν?

Το γεγονός ότι σου φέρθηκε άσχημα δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφήσεις τον πληγωμένο σου εαυτό να έχει τον έλεγχο.

Όσο και να μην το παραδέχεσαι είσαι ακόμα πληγωμένος και φοβισμένος.( Δεν θα το πω όμως πουθενά, το υπόσχομαι.) Η πρόταση μου είναι η εξής: Ψάξε βαθιά σε εσένα, βγάλε το μαχαίρι απο την πληγή, περιποιήσου το, γιατρέψε το και βάλε πιο ισχυρές άμυνες. Όλο αυτό που συνέβη, συνέβη σαν μάθημα. Για να γίνεις πιο σκληρός, για να μην είσαι το μόνιμο θύμα.

Πάρε 50, δώσε 50. Αυτή είναι η σωστή αναλογία. Μα εγώ είμαι αλτρουιστής θα πεταχτεί κάποιο και θα πει. Είπα εγώ να μην είσαι?  Ο αλτρουισμός χρειάζεται αλλά πρώτα στάθμισε προσεκτικά τα δικά σου ζητήματα και μετά βοήθησε. (Αθάνατο Ι-τσινγκ!)

ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ. Ναι ανταλλαγή.

Όλες οι σχέσεις βασίζονται σε αυτή την έννοια. Δίνεις συναισθήματα, παίρνεις συναισθήματα. Δίνεις χρήματα, παίρνεις βενζίνη. Που το κακό σε αυτό? Όσο για τους αιώνια - εγώ θέλω να είναι o άλλος καλά και για μένα χέστηκα, I got bad news for you φιλαράκι. Χρειάζεσαι "καύσιμα" όπως φαγητό, νερό και τουαλέτα.

"Kαυ...καύσιμα"? Ναι, καυ-καύσιμα. Να προσφέρεις αυτό που έχεις και θες και να μην μένει κενό,
να συμπληρώνεται κάθε φορά που φεύγει κάτι. Σαν ένα κουτί με σοκολάτακια που τρως καθημερινά 2 και κάθε βράδυ έρχεται κάποιος και στο ξαναγεμίζει. Καμιά φορά με παραπάνω. Δέξου και το παραπάνω, κακό δεν κάνει. Αλλά όχι να γίνει συνήθεια και να γίνεις αυτό που κατηγορούσες...

Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια, φτιάξε lemon pie. Αν δεν γνωρίζεις ζαχαροπλαστική, στείλτα πίσω με κούριερ. Αν δεν σου αρέσει ούτε αυτό, χρησιμοποίησε την φαντασία σου. Νοήμων ον είσαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: